THKO (Türkiye Halk Kurtuluş Ordusu) adlı devrimci örgütün önderlerinden Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Hüseyin İnan ve arkadaşlarıyla Ankara Mamak Askerî Cezaevi’nde karşılaştım.; Deniz Gezmiş’in isteği üzerine, onlarla tek tek konuşacak, gerekli birikimi sağlayacak, sonra oturup onların romanını yazmaya çalışacaktım.; Heyecan verici, müthiş onurlu bir çalışma başlıyordu benim için.; Kimi gizli kimi açık buluşmalarla bir kısmıyla konuşabildim.; Bu tasarı çok iyi başladı ama yazık ki yarıda kaldı.; Tam işin içindeyken hiç beklemediğim anda cezaevinden salıverildim.; Elimdeki notlar bir roman için yetersizdi.; O güzel insanlar –kimi asılarak, kimi kurşunlanarak– öylesine acımasızca yok edildiler ki, bende kalan notları artık kendimde saklayamazdım.; Yıllar sonra oturdum, bu kitabı yazdım.; Gülünün Solduğu Akşam, serüven dolu bir roman gibi de okunabilir ama acı yüklü bir kitap olduğu da bilinmelidir.; Bu kitaba girmeyen notlarımı, izlenimlerimi, yıllar sonra Defterimde Kuş Sesleri adlı kitabımda topladım.; Gülünün Solduğu Akşam’ın devamı da sayılabilir o kitap.